Twee vliegen in een klap.
Ik sta er altijd versteld van hoe de zomervakantie zo snel voorbij gaat! Met mijn dagen geteld, voelde ik een gevoel van urgentie om nog een berg te beklimmen voordat ik volgende week terugging naar Hays voor het begin van het schooljaar (studenten beginnen op donderdag 18/8). Ik heb ook trek in een broodje cheesesteak, waarschijnlijk vanwege recente publiciteit over de terugkeer van het Pickle Barrel-bord dat 20 jaar geleden is gestolen. Met toestemming van de vrouw vertrok ik vrijdagmiddag laat naar Bozeman. Het plan was om een broodje te eten, naar de Ross Pass Trailhead te rijden, 20 mijl ten noorden van Bozeman, in mijn Outback te slapen en dan heel vroeg op te staan en Ross Peak te beklimmen (7 mijl heen en terug met 2400 voet hoogteverschil).
Onderstaand: Foto van de Bridger Mountains met dank aan Wikipedia.
Laat dit feest beginnen.
Ik arriveerde vrijdagavond rond 20.00 uur bij de trailhead, maakte een korte wandeling om mijn benen te strekken, ging toen zitten en bezocht een paar coole jongere mensen die daar waren om de volgende ochtend aan de Bridger Ridge Run te werken. De komst van een onweersbui brak onze cirkel en iedereen trok zich terug in hun voertuigen voor de nacht. Ik werd om 05.30 uur wakker, slikte een cafeïnehoudende smoothie naar binnen en begon om 6.00 uur met wandelen.
Heldere lucht!
De eerste keer dat ik Ross Peak beklom was met vijf vrienden op Labor Day 2013. Het was leuk, maar de lucht was vertroebeld door rook van bosbranden, dus we konden niet veel verder kijken dan de Bridgers. Deze keer was het weer perfect; zonnig, kalm, koel en de lucht was heel helder. Het kostte me twee uur om de top te bereiken (3,25 mijl enkele reis) – een uur daarvan werd besteed aan het onderhandelen over de steile rotsachtige laatste halve mijl. Ik volgde een redelijk waarneembaar klimpad dat het grootste deel van het vinden van de route elimineerde, maar het was nog steeds een uitdaging. Als puin, klauteren en belichting niet jouw ding zijn, dan wil je misschien Ross Peak proberen.
Dat deed de truc.
Ik bereikte de top om 8 uur ‘s ochtends, waar ik een uur van perfecte toptijd genoot met een prachtig uitzicht op het Bridger-gebergte, de Gallatin-vallei en vele verre bergketens. Maar geloof me niet op mijn woord – bekijk de fototour (link hieronder). Ik heb ook een link naar het album van 2013 gegeven, dat verschillende foto’s bevat die enkele van de schetsmatige delen van de klim laten zien. Als je de klim doet, raad ik aan een soort app te gebruiken die je route bijhoudt. Die track kan van pas komen als je naar beneden gaat. Ik klauterde naar beneden naar Ross Pass en wandelde terug naar de trailhead en eindigde mijn avontuur rond 10:45 uur, voordat het heet werd. . . me mentaal wat meer voorbereid voelen om aan jaar 41 van mijn lessen te beginnen
carrière.
Onderstaand: Deze kaart markeert wandelingen die tot nu toe op bigskywalker.com zijn uitgelicht, waaronder verschillende in Glacier Park – Selecteer volledig scherm om uit te vouwen, zoom in voor meer details of klik op een markering voor een link naar het bericht.
.
[ad_2]
CreditSource link
